“Oneindige groei op een eindige planeet, dat kan toch niet?”

Het klinkt zo intuïtief dat bijna niemand het meer in twijfel trekt. Maar het is niet waar.

🔹 Eén: de aarde is veel rijker aan grondstoffen dan we denken.
Schrijver Matt Ridley vergeleek dit debat ooit met een rubberbootje dat van Ierland naar Amerika vaart, en zich onderweg zorgen maakt dat het straks tegen de kust van de VS botst.

Zo klinken mensen die bang zijn dat de aarde “opraakt”. In werkelijkheid bevat de aarde véél meer grondstoffen dan de mens ooit kan (of wil) gebruiken. Zelfs de zogenoemde zeldzame aardmetalen zijn helemaal niet zo zeldzaam. Ze komen overal voor, alleen in verschillende concentraties. En dankzij recyclen, herwinnen en vervangen worden ze steeds minder schaars.
De planeet is geen spaarpot die leegraakt, maar een oceaan vol mogelijkheden.

🔹 Twee (en belangrijker): we hebben één onuitputtelijke grondstof: ons brein.
Ook al heeft de aarde genoeg grondstoffen, we hebben ze niet eens nodig om te blijven groeien.
Echte groei komt niet uit de grond, maar uit het hoofd.
Uit kennis, innovatie en samenwerking - dingen die zichzelf vermenigvuldigen.
De econoom Paul Romer vergeleek het ooit met een goed gevulde voorraadkast met 300 ingrediënten.
Het aantal mogelijke recepten dat je daarmee kunt maken is groter dan het aantal atomen in het universum.

💬 Er is geen tekort aan grondstoffen - alleen aan goede recepten.
Zo werkt economische groei: we ontdekken steeds nieuwe manieren om dezelfde atomen anders te rangschikken.

“Knowledge is the one resource that grows when shared.”

De toekomst vraagt dus niet om minder groei, maar om betere groei.
Niet stoppen met vooruitgang, maar veranderen waar we in groeien.

💡 De enige écht duurzame energiebron? Menselijke verbeeldingskracht.