Én welvarender, én duurzamer: het kan!

We hebben altijd geleerd dat welvaart en duurzaamheid elkaars tegenpolen zijn. Dat hoe rijker we worden, hoe meer schade we toebrengen aan het milieu. Lange tijd leek dat ook zo: met industrialisatie stegen onze emissies, onze bossen verdwenen en rivieren raakten vervuild.

Maar al een tijdje weten we dat dit beeld te simpel is. Economische groei en milieuschade hoeven geen eeuwige tweeling te zijn.

Dat laat de Kuznetscurve zien (zie comments): in de eerste fase van economische groei van een lamd neemt de druk op het milieu toe, maar vanaf een bepaald welvaartsniveau keert de trend. Dan wordt vervuiling juist minder, omdat landen rijk en technologisch ontwikkeld genoeg zijn om schonere technieken te gebruiken en natuur te beschermen.

Dit proces heet ontkoppeling. En is een van de belangrijkste pijlers van De Eerste Duurzame Generatie

We zien dit al bij onder andere luchtvervuiling, watervervuiling, ontbossing in Europa, en zelfs bij CO₂-uitstoot in steeds meer rijke landen. Natuurlijk: er zijn nog parameters waar het lastig gaat – denk aan biodiversiteit of plastic afval – maar de trendbreuk is ingezet.

Dit maakt duurzaamheid aantrekkelijker dan ooit: niet door minder groei en minder welvaart, maar juist door slimme groei die innovatie en efficiëntie benut. Dáár ligt de weg naar een toekomst waarin menselijk welzijn en een gezonde planeet samen kunnen gaan.

👉 Laten we daar vol op inzetten.

De kuznetscurve laat zien dat juist in welvarende landen de druk op het milieu afneemt: